Jewgienij Pluszczenko

Vivi · Wysłany: Sob 21:10, 31 Mar 2007 Temat postu:

Aha, czyli umie i na treningach skacze, ale na zawodach woli tą pewniejszą stronę, tak?? Jeden amerykański łyżwiarz (taki dosyć ładny, z długimi włosami, nie pamiętam nazwiska...) skacze w dwie strony na zawodach. Ale za to nie ma dodatkowych punktów i nikt się tego specjalnie nie uczy...

julka_kulka · Wysłany: Sob 21:30, 31 Mar 2007 Temat postu:

Hmm, amerykanski. Jeśli to obecny to chyba Weir. Chociaż nie zwróciłam uwagi na to czy skacze przez lewe ramię. Weir to łyżwiarski mańkut, tak jak Carolina Kostner. Zresztą od jakiegoś czasu się ich namnożyło. Kiedyś to chyba Biellman tak skakała (nie jestem pewna) i Todd.
Ale z tym łyżwiarzem to zadałaś mi klina. A powiedz startował teraz na MŚ??

julka_kulka · Wysłany: Sob 21:32, 31 Mar 2007 Temat postu:

Jeśli teraz startował naMŚ, to w grę wchodzi jeszcze Bradley, którego w ogóle nie kojarzę, bo niestety w transmisji go nie dali, a nie wszystkie pliki z MŚ ptrzejżałam. No bo przecie nie lysacek Smile

elf · Wysłany: Sob 21:50, 31 Mar 2007 Temat postu:

Wybaczcie,ze tak sie w temat wcinam, nie do końca sie w nim orientując..ale to nadrobie...
ale co do skoków Biellman... az mi sie w oczach zaczęło minienić jak zobaczyłam jak ona to robi...
jedzie do przodu, skacze przez dziwne ramie a wiruje jakby do tyłu chciała lecieć, no ja byłam w szoku i po kilka razy oglądałam jej wyczyny zeby sie połapac co to miało być...
A o Lambielu nie wiedziałam ze też skacze przez prawe...

Vivi

Ależ, julka, gdyby to był Weir, Lysacek czy Bradley to bym przecież pamiętała nazwisko!! I gdzie te długie włosy?? Smile

. Nie, to jakiś mniej znany łyżwiarz, kiedyś znalazłam go na youtube, bo gdzieś w necie się natknęłam na informacje włąśnie o tym, że skacze w dwie strony. I skacze, tylko mu lądowania nie wychodzą Smile

. Teraz go nie mogę znaleźć, no bo właśnie nazwiska nie pamiętam...
Biellmann, mówisz, elfie?? Znaczy Denise??

Gerda

elf

julka_kulka

Gerda

Z wiadomości ostatnich, choć niezbyt oficjalnych (po Turynie jakaś dziwna cisza w newsach na jego oficjalnej stronie zapadła). Za to znalazłam coś w guestbooku:

Ewi

Gerda

No to szybkie (i niedoskonałe) tłumacznie (mogłam je w sumie od razu zrobić d'oh!

):

Ewi

Gerda

Nie wiem, co rozumiesz przez 'z głosem', ale podkład muzyczny jest... istotny Rolling Eyes

Ewi

Gerda

Wywiad ze Stefankiem z jakiegoś włoskiego magazynu, który ukazał się 2 kwietnia; tutaj jest angielskie tłumaczenie: [link widoczny dla zalogowanych] , z którym na odmianę ja się męczyłam, efekt tych starań jest poniżej Wink

'NIE JESTEM OSOBĄ Z LODU'

'Mam latynoskie korzenie, jestem przepełniony pasją' - powiedział szwajcarski mistrz, gwiazda łyżwiarstwa figurowego, zajęty obecnie Mistrzostwami Świata w Tokio. Kontynuując stwierdził - 'To prawda, Carolina Kostner i ja mieliśmy wspólną historię. Ale obecnie jesteśmy jedynie serdecznymi przyjaciółmi'.

'Czy to prawda, że Ty i Carolina Kostner...? Jak wiesz, niektóre osoby twierdziły..., były plotki głoszące, że Ciebie i 'naszą' Carolinę łączy romantyczna 'współpraca'. Czy to prawda?' - zapytaliśmy. Stephane Lambiel, gwiazda łyżwiarstwa figurowego z imponującą kolekcją medali, uśmiecha się i niezbyt zawstydzony odpowiada - 'Tak, mieliśmy wspólną historię, cudowną historię. Teraz nasze relacje przekształciły się w piękną przyjaźń'.

- Przyjaźń?
- Jesteśmy dla siebie nawzajem źródłem inspiracji. Prowadzimy wiele rozmów telefonicznych. Wspaniale jest być w tego rodzaju relacji, ponieważ doskonale się rozumiemy. Oboje jesteśmy łyżwiarzami, znamy problemy, frustracje, poświęcenie, jakiego wymaga ten sport.

- Jak przyjąłeś zmianę waszych wzajemnych relacji?
- Serce potrafi czynić cuda.

- Nie ma między wami zazdrości?
- Nie, to nie miałoby najmniejszego sensu.

- Trenujecie razem?
- Czasami w trakcie roku wychodzimy razem na lód. Ale mieszkamy w innych krajach. Carolina obecnie mieszka w Niemczech, ja w Szwajcarii. Kiedy jednak do mnie przyjeżdża, do Lozanny i chcemy pojeździć, owszem, idziemy rozkołysać powierzchnię lodowiska (to rock the floor?) na kilka godzin.

- Czy byłbyś zły widząc Carolinę w ramionach innego mężczyzny? (Co za pytanie! Confused

)
- Nie, nie sądzę. Powinienem być szczęśliwy. Ale on musiałby zasługiwać na kogoś tak fantastycznego. (Za to odpowiedź z klasą! Very Happy

)

- Czy jest prawda w tym, co ludzie mówią o Tobie - jest trochę dziki, taka wolna dusza? Ma zbyt wiele zainteresowań jak na zawodowego mistrza?
- Tak. Żyję podążając instynktownie za moimi pragnieniami. Robię wiele rzeczy, które nie pasują do mistrza zobligowanego do przestrzegania reguł, terminów, dyscypliny. Spotykam się z przyjaciółmi, żeby się z nimi pobawić i nie ma mnie w domu przez całą noc, jeśli mogę sobie na to pozwolić. Potrzebuję 'odłożyć' łyżwiarstwo, gdy kończy się sezon i nie wracać do niego, aż do początku kolejnego sezonu. Sport jest ważny, ale ja również.

- Nie wyglądasz na Szwajcara, patrząc na Twój stosunek do świata.
- Mój ojciec jest Szwajcarem, ale moja mama jest Portugalką i silniej odczuwam moje latynoskie korzenie. Dobrze się czuję mieszkając w Lozannie, ponieważ daje mi to stabilizację. Ludzie w Szwajcarii są solidni, a to pomaga, gdy chce się zrobić karierę. Ale ja odczuwam potrzebę odkrywania świata, poznawania nowych ludzi. Pragnę żyć emocjami. W tym przejawia się moje latynoskie pochodzenie.

- Jak to możliwe, że ktoś tak 'szalony' jak Ty potrafi trenować przez kilka godzin?
- Nie trenuję tak ciężko, jak można by sobie wyobrazić. Łyżwiarstwo to moja wielka miłość. Czego byś nie zrobił/zrobiła dla miłości?

- Jakie jest największe wyrzeczenie, którego wymaga łyżwiarstwo?
- Przez większą część roku podróżuję po świecie, dlatego spędzam niewiele czasu z moją rodziną, moimi rodzicami i siostrami. Takie życie jest czasami bardzo trudne.

- Jak to się stało, że zostałeś jednym z najważniejszych łyżwiarzy figurowych?
- Zacząłem jeździć na łyżwach jako dziecko, ponieważ moja starsza siostra, Silvie, uprawiała ten sport. Oczywiście, gdy powiedziałem, że chce się uczyć jazdy na łyżwach próbowano przekonać mnie do hokeja czyli męskiej dyscypliny. Ale trzymałem się swojej decyzji, ponieważ lubię ten sport; łączy on technikę i artyzm, gimnastykę i fantazję. Tak więc jestem tutaj.

- Siedząc na tronie z lodu.
- Zdobyłem już kilka złotych medali, ale mam dopiero 22 lata i wiele jeszcze celów do osiągnięcia.

- Czy czujesz napięcie przed zawodami?
- Oczywiście. Odczuwanie napięcia to fundament pozwalający na zdobycie medalu. Adrenalina jest jak napęd i ogromna siła.

- Jak zamieniasz obawę w sukces?
- Śpiewam. Zazwyczaj przez zawodami zaczynam śpiewać jakąś piosenkę. Albo siedzę w ciszy głęboko oddychając. Staram się uwolnić mój umysł.

- Jesteś w Szwajcarii gwiazdą i wzorem dla młodych ludzi. Czujesz ciążącą na Tobie odpowiedzialność?
- Ani trochę. Jestem, kim jestem. To miłe być rozpoznawanym, gdy idzie się ulicą, ale to oznacza ograniczenie mojej wolności, staje się więzieniem.

- Od kiedy stałeś się mistrzem, jesteś poddany ogromnej presji. Jak żyje się pod taką presją?
- Co jest tą najważniejszą rzeczą? Osiągnąć sukces w życiu czy zamienić swoje życie w sukces? Bliższa jest mi ta druga możliwość. Publiczność uważa, że wygram, media również, ale wolę myśleć, że jeśli zwyciężę, zwyciężę ponieważ realizuję mój sen, to jest dla łyżwiarstwa, nie dla uczynienia kogoś szczęśliwym.

- Czy wiesz, dlaczego tak bardzo kochasz ten sport?
- Tak, zrozumiałem, że potrzebuję sceny, gdzie mógłbym siebie wyrazić, dla publiczności, dla aplauzu. Chcę być twórcą spektaklu. Nie zostaniesz mistrzem, jeśli tego nie chcesz. Ambicje są fundamentem.

- Evgeni Plushenko, złoty medalista z Turynu, jest twoim pierwszym, największym przeciwnikiem.
- Nigdy nie porównuję się z kimkolwiek. Jadę na zawody, aby być najlepszym.

- Turyn zaproponował Ci możliwość rozpoczęcia tam treningów i studiów w zamian za wykorzystanie Twojego wizerunku do promocji miasta.
- Oferta Turynu jest interesująca, ale jeśli nawet bym się na nią zdecydował, to moi współpracownicy musieliby przyjechać ze mną i myślę, że byłoby to trochę skomplikowane.

- Czy zdecydowałeś, co chciałbyś studiować, gdybyś wrócił na studia?
- Aktorstwo. Po łyżwiarstwie marzę o karierze w filmie.

No cóż, mój podziw dla Lambielka jeszcze by wzrósł po tym wywiadzie, gdyby to tylko było możliwe Wink

Gerda

A to jako wisienka na torcie Wink

Czuję się coraz bardziej jak biedny Klaudiusz Frollo z powieści Hugo, Lambielek na mnie jakiś urok rzucił chyba

A wygląda tak niewinnie Wink

Ewi